زمان تقریبی مطالعه: 2 دقیقه
|
|
سال 2 هجری قمری
سال ۲ هجری قمری، دومین سال از قرن ۱ قمری مصادف با سال ۲ هجری شمسی است. در این سال رویدادها و وقایع نظامی و غیرنظامی مختلفی در جهان اسلام رخ داد، مانند: تغییر قبله از بیت‌المقدس به سوی کعبه، ازدواج امام علی (علیه‌السلام) و حضرت فاطمه (سلام‌الله‌علیها)، غزوه‌های مختلف، وفات برخی صحابه و هلاکت تعدادی از دشمنان اسلام و ... .
- تغییر قبله از بیت‌المقدس به سوی کعبه (پانزدهم ماه شعبان).
- وجوب روزه ماه رمضان، نماز عید فطر، زکات فطر و نماز عید قربان.
- ازدواج علی بن ابی‌طالب با فاطمه زهرا، دختر پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله).
- تغییر مسیر کاروان‌های تجاری قریش، پس از جنگ بدر از راه شام به راه عراق.
- پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) فرستادن گروه‌های نظامی را پی می‌گیرد، از جمله: • غزوه بنی‌ضمره که در آن، پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) به جنگ بنی‌ضمره (هم‌پیمان قریش) رفت، ولی آنان با وی از در مسالمت درآمدند (ماه صفر).
• غزوه ذات العشیره و غزوه بواط که پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) برای تعرّض به کاروان‌های قریش تدارک دید (ماه ربیع الاخر).
• سریه عبدالله بن جحش برای کسب اخبار از قریش (ماه رجب). • غزوه بدر کبری که به پیروزی بزرگی برای مسلمانان و کشته شدن بزرگان قریش انجامید (هفدهم ماه رمضان). • غزوه یهود بنی‌قینقاع که به دلیل نقض پیمان با پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) و تحریک و تعرض علیه مسلمانان صورت گرفت و پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) ایشان را محاصره کرد و آنان تسلیم شدند. آن‌گاه به فرمان پیامبر از مدینه اخراج شده، بخشی به سوی خیبر رفتند و بخشی راهی شام شدند.
• غزوه «قرقرة الکدر» یا «سویق». به پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) خبر رسید که ابوسفیان در صدد تدارک جنگ با مسلمانان و گرفتن انتقام جنگ بدر است. پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) برای رویارویی با او روانه شد تا به قرقرة الکدر رسید، اما پیش از آن ابوسفیان با همراهانش به مکه بازگشت و آن‌چه از آذوقه سفر (سویق = آرد) به همراه داشتند، فرو افکندند تا سبک‌بارتر خود را نجات دهند.
• ابوالبختری.
• ابوجهل.
• ابولهب.
• رقیّه دختر پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله).
• شیبة بن ربیعه.
• عبیدة بن حارث.
• عتبة بن ربیعه.
• عثمان بن مظعون.
• عقبة بن ابی‌معیط.
• نضر بن حارث.
• نوفل بن خویلد.
عبدالسلام ترمانینی، رویدادهای تاریخ اسلام، ترجمه برخی پژوهشگران پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، ج۱، ص۱۰۲-۱۱۹.
|
